سامانه های تلفنی سنتی عمدتا از یک یا دو زوج سیم اختصاصی جهت برقراری ارتباط بین تلفن کاربر و مرکزتماس استفاده می نمایند. در سامانه های تلفنی مبتنی بر VoIP ارتباط از طریق بستر شبکه موجود صورت می پذیرد. تلفن های به کار رفته در این سامانه ها امکان اتصال مستقیم به زیر ساخت شبکه را دارند و ازطریق آن با مرکز تلفن خود ارتباط برقرار می نمایند. اغلب تلفن های IP دارای دو درگاه شبکه هستند تا بتوان از یکی برای ارتباط با زیرساخت شبکه و از دیگریبرای اتصال رایانه کاربر استفاده نمود. در این صورت نیاز به نود اضافه در سویچ و کابل کشی مستقل برایتلفن یا رایانه نیست. مرکز تلفن سامانه تلفنی مبتنی بر IP می تواند به صورت نرم افزاری بر روی یک یا چند سخت افزار Serverپیاده سازی شود. از مزایای این ویژگی امکان فراهم نمودن یک مرکز پشتیبان برای سامانه تلفنی است تا درصورت از کار افتادن مرکز اصلی مرکز دیگری جایگزین شود.با توجه به ماهیت نرم افزاری مرکز تلفن، امکان پیاده سازی طیف بسیار گسترده ای از امکانات وجود خواهد داشت. جهت ارتباط سایر سامانه های تلفنی غیر IP مانند مخابرات نیاز به ابزاری تحت عنوان VoIP Gateway است. این ابزار از یک سو به خطوط دیجیتال یا آنالوگ مخابراتی متصل شده و از سوی دیگر از طریق بستر شبکه بامرکز تلفن IP مرتبط خواهد شد.